چرا میتوکندری و کلروپلاست ویژه است؟

علاوه بر هسته، دو اندامک دیگر - میتوکندری و کلروپلاست - نقشی مهم را در سلول های یوکاریوتی را بازی کند. این ساختارهای تخصصی توسط غشاء دو بسته است، و باور بر آنها به سرچشمه به زمانی که همه چیز در زندگی بر روی زمین موجودات زنده تک سلولی بودند. در آن زمان، برخی از سلول های یوکاریوتی بزرگتر با غشای انعطاف پذیر "می خوردند" توسط شمعی مولکول ها و سلول های کوچکتر - و دانشمندان معتقدند که میتوکندری و کلروپلاست به عنوان یک نتیجه از این روند به وجود آمد. به طور خاص، محققان فکر می کنند که برخی از این "خوار" یوکاریوت پروکاریوت کوچکتر را فرا گرفته، و پس از آن در یک رابطه همزیستی توسعه یافته است. هنگامی که ربوده شده، به "خورده" پروکاریوت ادامه داد: برای تولید انرژی و انجام سایر اعمال سلولی لازم است، و یوکاریوت میزبان آمد به تکیه بر سهم از سلول های "خورده". بیش از چند نسل، فرزندان از یوکاریوت مکانیسم هایی را برای حمایت بیشتر از این سیستم را توسعه و به طور همزمان، فرزندان پروکاریوت را فرا گرفته از دست داده توانایی برای زنده ماندن خود به خود، در حال تحول به میتوکندری امروزی و کلروپلاست. این منبع پیشنهادی میتوکندری و کلروپلاست به عنوان فرضیه endosymbiotic شناخته شده.

علاوه بر غشاء دو، میتوکندری و کلروپلاست نیز ژنوم کوچک با برخی از شباهت به کسانی که در پروکاریوت مدرن را حفظ کنید. این یافته شواهد هنوز اضافی که این اندامکها احتمالا به عنوان موجودات زنده تک سلولی خودکفا سرچشمه فراهم می کند. امروز، میتوکندری در قارچ ها، گیاهان و حیوانات پیدا شده است، و آنها با استفاده از اکسیژن برای تولید انرژی به شکل مولکول ATP، که سلول های پس از آن به کار به درایو فرآیندهای بسیاری از. دانشمندان معتقدند که میتوکندری تکامل یافته از هوازی، یا اکسیژن گیر، پروکاریوت. در مقایسه، کلروپلاست در سلول های گیاهی و برخی از جلبک یافت، و آنها تبدیل انرژی خورشیدی به قند ذخیره سازی انرژی و مانند گلوکز. کلروپلاست نیز تولید اکسیژن، که برای همه زندگی آنها را ضروری می سازد که ما می شناسیم. دانشمندان فکر می کنم کلروپلاست تکامل یافته از پروکاریوتها فتوسنتزی به سیانو باکتری مدرن روز.